kopalnia – Strona 2 – Zabytkowa Kopalnia Srebra

Zwiedzanie
Zabytkowej Kopalni Srebra

Oferta grupowa Zobacz wszystkie oferty

Zwiedzanie Zabytkowej Kopalni Srebra

Oferta indywidualna

Oferta grupowa

Zwiedzanie Sztolni Czarnego Pstrąga

Oferta indywidualna

Oferta grupowa

Zobacz również

ZABYTKOWA KOPALNIA SREBRA i SZTOLNIA CZARNEGO PSTRĄGA

Promocja Górnego Śląska w kraju i za granicą

Współpraca Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej z jedynym niemieckim muzeum prezentujące historię i kulturę Górnego Śląska. 20 października w Tarnowskich Górach gościliśmy dr Davida Skrabanię oraz Franka Mäuera z Muzeum Ziemi Górnośląskiej (OSLM) w Ratingen. Przedstawiciele tarnogórskiej organizacji oraz muzeum podpisali tego dnia w podziemiach Zabytkowej Kopalni Srebra z listy UNESCO list intencyjny/ umowę o współpracy. 

Główny cel umowy to pielęgnowanie, zachowanie i promocja spuścizny materialnego oraz niematerialnego dziedzictwa Górnego Śląska, która stanowi część ogólnoeuropejskiego dziedzictwa kulturowego. Pierwszy pomysł już jest. Za kilka miesięcy w muzeum w Ratingen zostanie otwarta wystawa pt. „Gorączka srebra. Tarnogórskie górnictwo i jego wpis na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.”

Wystawa będzie przede wszystkim oparta na artefaktach ze zbiorów SMZT z dodatkami z OSLM i Muzeum Górnictwa w Bochum. Start wystawy jest zaplanowany na 5 maja 2024 r., koniec na 4 maja 2025 r. – mówi kustosz zbiorów stowarzyszenia i jednocześnie kurator wystawy Mariusz Gąsior.

Umowa o współpracy została zawarta na 5 lat z opcją przedłużenia.

Muzeum Ziemi Górnośląskiej (Oberschlesisches Landesmuseum) w Ratingen-Hösel zostało otwarte w roku 1983 i jest największym muzeum śląskim w Niemczech Zachodnich. W  swojej roli jako instytucja historyczno-kulturalna przybliża zwiedzającym historię i kulturę Górnego Śląska oraz informuje o sytuacji obecnie panującej w docelowym regionie. Muzeum współpracuje z niemieckimi, polskimi oraz czeskimi instytucjami kulturalno-naukowymi oraz organizuje wystawy tematyczne i sympozja naukowe. 

Eksponat po renowacji

Koło wodne ze Skansenu Maszyn Parowych przy Zabytkowej Kopalni Srebra w Tarnowskich Górach przeszło renowację. M.in. wymieniono zbutwiałe deski i krokwie oraz odmalowano konstrukcję.

Eksponat ma aż 4 m średnicy i jest wierną rekonstrukcją koła wodnego z XVII w.  Maszyna dawniej przeznaczona była do napędzania młota w kuźnicach. Sprowadzona została ze Strzybnicy dokładnie w sierpniu 1982 r.

Skansen Maszyn Parowych to jedna z największych w Polsce kolekcji zabytkowych maszyn i parowozów. Na obszarze o powierzchni około 1 ha znajdują się takie eksponaty jak: walec drogowy, dźwig kolejowy, sprężarka, lokomobila, liczne parowozy, agregat prądotwórczy, pompy parowe oraz maszyny wyciągowe. Wszystkie eksponaty pozyskało Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej,

Oprócz maszyn napędzanych siłą pary, na terenie tarnogórskiego parku maszyn znajdują się również inne ciekawe eksponaty, takie jak właśnie koło wodne. Zanim nastał wiek pary, do produkcji metali wykorzystywano potężne drewniane konstrukcje. Aby wprawić je w ruch, potrzebna była siła wody. To jedyny eksponat niezaliczony do zabytków techniki parowej.

Rozruch skansenu nastąpił w 1976 r. dzięki staraniom SMZT, które tym samym uratowało przed złomowaniem i zniszczeniem pomniki techniki.

Promocja Śląska z zespołem „Śląsk”

– Cieszymy się, że będziemy współpracować, bo łączy nas wiele. Zespół „Śląsk” to marka rozpoznawalna na całym świecie, tarnogórskie podziemia to jedyne obiekty w regionie wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a do tego… zarówno wasza instytucja, jak i nasza organizacja obchodzą w tym roku 70-lecie swojego istnienia – powiedział prezes SMZT Zbigniew Pawlak podczas podpisania porozumienia o współpracy z zespołem „Śląsk”.

Na dokumencie swoje podpisy złożyli także dyrektor zespołu Zbigniew Cierniak, zastępca dyrektora Tomasz Janikowski oraz wiceprezes SMZT Stanisław Karcz. Spotkanie odbyło się 20 września w siedzibie „Śląska” w Koszęcinie.

Cel współpracy, to oczywiście wzajemna promocja naszego regionu, podejmowanie wspólnych inicjatyw, organizacja wydarzeń, a co za tym idzie edukacja w zakresie zarówno materialnego, jak i niematerialnego dziedzictwa.

Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” istnieje od 1 lipca 1953 roku. Stanisław Hadyna wraz z Elwirą Kamińską stworzyli solidne podstawy współczesnego kunsztu artystycznego „Śląska”. Biorąc pod uwagę dzisiejsze bogactwo repertuaru, niezliczone nagrody i około 200 corocznie dawanych koncertów – widać wyraźnie, jak bardzo Zespół pracował nad dążeniem do perfekcji i najwyższej maestrii. Te dwa pojęcia były hasłem przewodnim kilku pokoleń wspaniałych pedagogów i tysięcy młodych ludzi, dla których „Śląsk” był pasją i sposobem na życie. Dzięki nim miano ambasadora polskiej kultury oraz propagatora jej ludowego wymiaru jest w pełni zasłużone. Zespół „Śląsk” jest zespołem artystycznym o ogromnych możliwościach wykonawczych, występującym nie tylko na wielkich światowych scenach, lecz także w miejscowościach na co dzień pozbawionych dostępu do wartościowych propozycji kulturalnych. Nadrzędną ideą jego działania jest ukazywanie bogactwa kultury śląskiej na tle spuścizny innych regionów kraju. Ponad stuosobowy skład artystyczny obejmuje chór, balet i orkiestrę. Współpraca z autorytetami w dziedzinie kulturoznawstwa to potencjał, gwarantujący realizację widowisk na najwyższym poziomie. Przyniósł on Zespołowi uznanie na całym świecie, liczne nagrody i dyplomy honorowe. „Śląsk” odwiedził 44 kraje na pięciu kontynentach, dał ponad 8 tysięcy koncertów dla ponad 26 milionów widzów.

III Święto Pary

Ponad 3 tys. osób wzięło udział w III edycji Święta Pary w Zabytkowej Kopalni Srebra. Mimo że pogoda nie dopisała w pierwszej części dnia, udało się uruchomić wszystkie maszyny o czasie i zaprezentować je w całej okazałości.

A zobaczyć w akcji można było ciężarówkę z 1927 r., samochód parowy z 1903 r., rekonstrukcję pojazdu parowego z 1814 r. Józefa Bożka, mały walec i traktor parowy, pompę strażacką, śrutownik do mielenia ziarna, kruszarkę do skał, siekierę i piłę, potężną angielską lokomobilę Ransomes, Sims & Jefferies, silniki diesla i dwa składy kolejowe na 7 1/4 cala. Maszyny przyjechały prosto z Muzeum starých strojů a technologií z czeskiego Żamberka.

Wieczorem Teatr Akt przeniósł Tarnowskie Góry do epoki pary poprzez spektakl Poza Czasem. Styl steampunk’owy był na wyciągnięcie ręki przez cały dzień – po Skansenie Maszyn Parowym spacerowali Miłośnicy w strojach niczym z powieści Juliusza Verne’a.

Na najmłodszych uczestników święta czekały warsztaty przygotowane tym razem przez fundację EkoZabawa. Była również płuczka do płukania srebra oraz kolejka skansenowa (prowadzona przez lokomotywę parową). 40 metrów pod ziemię zjechało ponad 600 turystów, a do miasta można było dojechać składem Stowarzyszenia Górnośląskich Kolei Wąskotorowych – SGKW Bytom napędzanym lokomotywą parową.

Organizatorem było Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej. Wydarzenie zostało dofinansowane ze środków Urzędu Miasta Tarnowskie Góry oraz Urzędu Marszałkowskiego w Katowicach. Partnerzy: LOT Miast Gwarków, Miasto Bytom, Urząd Miejski Miasteczko Śląskie, Górnośląskie Centrum Rehabilitacji „Repty”, Politechnika Śląska, Tarnogórskie Starostwo Powiatowe, Viessman, Veolia, SolarEis oraz Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia, czyli partner strategiczny obiektów UNESCO.


Święto Pary to wydarzenie, które promuje technikę parową i kulturę przemysłową na różne sposoby oraz różnymi środkami wyrazu.

Dlaczego akurat w Tarnowskich Górach?

235 lat temu rozpoczęła się rewolucja przemysłowa Górnego Śląska, a jej serce zabiło po raz pierwszy w Tarnowskich Górach. Dzięki sprowadzonej tu maszynie parowej, wykorzystanej do odwadniania wyrobisk niefunkcjonującej już kopalni kruszców srebra, ołowiu i cynku Fryderyk Tarnawskie Góry zapracowały na stałe miejsce w dziejach rewolucji przemysłowej.

Wyprawa w poszukiwaniu srebra – nowa oferta edukacyjna

Szkolna lekcja w podziemiach listy UNESCO? Brzmi nieprawdopodobnie, ale tak właśnie będzie! Od 1 października w Zabytkowej Kopalni Srebra w Tarnowskich Górach będzie można skorzystać z nowatorskiej oferty edukacyjnej dla klas 1-4 szkół podstawowych. Chodnik Okrężny (wykorzystywany do tej pory dla turystów niepełnosprawnych) zamieni się w pracownię badawczą wypełnioną rekwizytami. Całość zagadnień będzie kręciła się wokół 4 żywiołów. Dzieci m.in. przemienią się w młodych geologów, sprawdzą temperaturę pod ziemią, a z pyrlikiem w dłoni poszukają srebra. Wdrażanie projektu w życiu wchodzi w etap końcowy.

Tarnogórska kopalnia została wpisana na listę UNESCO, co jest jednocześnie zaszczytem i zobowiązaniem do ochrony naszego dziedzictwa. A jak chronić, to edukować młodsze pokolenia. To one po nas będą pielęgnować tradycje i dbać o te miejsca, a co za tym idzie – ocalać od zapomnienia – powiedział prezes SMZT Zbigniew Pawlak podczas konferencji prasowej, która odbyła się 14 września.

Przewodnicy, którzy będą wcielać się w role edukatorów przeszli specjalne szkolenie. Zajęcia były w sumie testowane aż 7 razy. Podczas wakacji swój wolny czas poświęciły m.in. dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 9 w Tarnowskich Górach. Na spotkaniu z dziennikarzami dyrektor placówki Krzysztof Siwiec przyznał, że wiedział o pomyśle, ale założeń dot. efektów końcowych nie znał. Dzięki temu mógł się zachwycić i stwierdzić, że taka lekcja w kopalni pozwoli dzieciom wyciszyć się od codziennego zgiełku.

Podczas zajęć stworzona zostanie przestrzeń do samodzielnego badania, odkrywania, zdobywania informacji – uruchamiany zostanie proces edukacyjny oparty na doświadczeniu. Wykorzystany zostanie do tego Chodnik Okrężny w samym sercu trasy turystycznej. Warsztaty zostały zaplanowane tak, żeby wykorzystać charakter przestrzeni, która zachowała wiele cech dawnej kopalni, przez co w większym stopniu niż na trasie turystycznej można w niej obserwować zjawiska przyrodnicze i doświadczać historii. Lekcja pod ziemią jest zgodna z podstawą programową.

40 metrów pod ziemią nie ma zasięgu, więc nagle ze świata online dzieci przeniosą się do świata offline. Dzięki temu zaangażują wszystkie zmysły. Zamiast telefonu dostaną do rąk m.in. ołówek stolarski, mapę, termometr i chyba najbardziej zaawansowane technologicznie urządzenie – dalmierz, które służy do pomiaru odległości. Takie zajęcia na pewno będą procentować w szkole podczas zwykłych lekcji – mówił Adam Kałucki z firmy Locativo, która zajęła się projektem.

Innowacyjna oferta to efekt współpracy Instytutu Ekologii Terenów Uprzemysłowionych ze Stowarzyszeniem Miłośników Ziemi Tarnogórskiej, które zarządza jedynym w regionie światowym dziedzictwem. Scenariusz trasy edukacyjnej został przygotowany w ramach Textour Project (w Europie jest 11 państw, które biorą udział w tym nowatorskim projekcie, wśród nich jest Polska, którą reprezentują właśnie Tarnowskie Góry) oraz wdrożony wspólnie z firmą Locativo.

Cieszymy się, że Textour Project połączył IETU z SMZT. To międzynarodowy projekt, który jest bardzo innowacyjny i zaangażował lokalną społeczność. Wspólnie ze stowarzyszeniem przygotowaliśmy nową ofertę, ale na tym nie koniec działań – powiedziała dr Joanna Piasecka z Instytutu Ekologii Terenów Uprzemysłowionych w Katowicach.

Celem projektu jest wzmocnienie turystyki kulturowej na obszarach z dużym potencjałem. W najbliższym miesiącach uruchomiony zostanie internetowy kalendarz kulturalny Miast Gwarków, a także zakończą się prace nad scenariuszem wycieczek z przewodnikiem po Rezerwacie Segiet oraz Hałdzie Popłuczkowej.

Zabytki Bańskiej Szczawnicy z listy UNESCO w… tarnogórskiej kopalni z listy UNESCO

Zapraszamy do Galerii pod Kopułą w budynku Zabytkowej Kopalnia Srebra na czasową wystawę „30 lat na liście UNESCO zabytków z Bańskiej Szczawnicy”. To efekt współpracy ze słowackim Muzeum Górnictwa, których to przedstawicieli gościliśmy w Tarnowskich Górach podczas tegorocznych Gwarków.

Podczas Dni Miasta (7-10.09.2023 r.) miasto odwiedzili Helena Galkova – kustoszka Działu Etnologii Muzeum Górnictwa oraz Peter Jancsy – kustosz Działu Geologii w Muzeum Górnictwa. Słowacka delegacja pozytywnie odpowiedziała na zaproszenie Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej. Razem z nimi Gwarki obserwowała 5-osobowa delegacja z Kopalni Srebra w japońskim Iwami Ginzan. Przedstawiciele trzech kopalni, w których kiedyś wydobywano cenne kruszce odpowiedzieli o swoich obiektach i organizacjach nimi zarządzających na konferencji popularnonaukowanej, która odbywa się od ponad 60 lat w ramach Gwarków. To pierwszy krok w nawiązywaniu współpracy z innymi kopalniami srebra wpisanymi na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO z różnych zakątków świata.

Wystawa zorganizowana w ramach Gwarków oraz Europejskich Dni Dziedzictwa.

Średniowieczne miasto górnicze Bańska Szczawnica znajduje się na liście od 30 lat. Jest to najstarsze i najbardziej znaczących z miast górniczych w Europie. Wydobycie i przetwórstwo znacznych ilości złota, a następnie i srebra, stanowiło przez kilka wieków o jego znaczeniu i zamożności obywateli. Bańska Szczawnica jest jednym z najbogatszych w zabytki miast słowackich. Naliczono w nim 360 obiektów zabytkowych. Słowackie Muzeum Górnicze powstało w 1964 roku. Jego częścią jest Skansen Górniczy stanowiący jedną ze stałych ekspozycji muzea, który jest jedynym tego rodzaju muzeum na Słowacji. Od początku swego powstania, muzeum gromadzi zbiory z dziedziny mineralogii i złóż, zbiory górniczo-techniczne, etnograficzne, artystyczno-historyczne, archeologiczne, a także numizmatyczne i związane z historią powszechną. Jest ono wyspecjalizowaną placówką, zajmującą się przede wszystkim dokumentacją historii górnictwa w Republice Słowackiej.

Promocje w Miastach Gwarków

Kup bilet do Zabytkowej Kopalni Srebra lub Sztolni Czarnego Pstrąga i skorzystaj z innych promocji! Najlepsze restauracje, kawiarnie, hotele i atrakcje turystyczne Miast Gwarków czekają z licznymi rabatami.

Wystarczy bilet do jednej z atrakcji, aby przez 7 dni korzystać z mnóstwa promocji i rabatów w Tarnowskich Górach, Bytomiu, Zbrosławicach i okolicy. To m.in. rabaty na usługi hotelarskie lub zniżki na dania w restauracjach.

To wspólna inicjatywa Lokalnej Organizacji Turystycznej Miast Gwarków z branżą gastronomiczną i hotelarską. W skład LOT wchodzą samorządy Tarnowskich Gór, Bytomia, Zbrosławic i Powiatu Tarnogórskiego, a także Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej (zarządzający jedynymi obiektami wpisanymi na listę UNESCO w województwie śląskim), Muzeum w Tarnowskich Górach, Stowarzyszenie Górnośląskie Koleje Wąskotorowe, Stowarzyszenie Gliwicka 66 oraz Stowarzyszenie Dziedzictwo. Głównym celem organizacji jest tworzenie produktu turystycznego „Miasta Gwarków. Szlak Srebra i Wody w Tarnowskich Górach, Bytomiu i Zbrosławicach”, który tworzy 16 obiektów (związanych zarówno z wydobyciem i transportem rud ołowiu, srebra i cynku, odwadnianiem wyrobisk jak i z kultem religijnym czy życiem codziennym gwarków; połowa z nich pochodzi z listy UNESCO).

Korona Gór Polskich w… Tarnowskich Górach

Tarnowskie Góry zdobyte! 8 lipca kilkuset miłośników wędrówek po wysokich górach zjechało do miasta w ramach LX Międzywyprawowego Posiedzenia Loży Zdobywców Korony Gór Polskich.

W plenerze zabytkowych maszyn parowych odbyła się weryfikacja Loży Zdobywców. Wbrew pozorom logistycznie było to duże przedsięwzięcie, bo wejście na szczyt każdej z gór trzeba było udowodnić na osobnym stanowisku. Były opowieści o górskich wędrówkach, pięknie przygotowane książeczki wypełnione zdjęciami oraz pieczątkami. Pełni wrażeń oraz pozytywnych emocji byli zarówno weryfikowani, jak i weryfikujący. Pasowanie i wręczenie Insygniów na Zdobywcę również odbyło się w scenerii Skansenu Maszyn Parowych przy budynku kopalni. A na zakończenie wszyscy stanęli do pamiątkowego zdjęcia i odśpiewali klubową pieśń.

Korona Gór Polski ustanowiona została w 1997 roku, a tworzy ją 28 najwyższych szczytów wszystkich pasm górskich naszego kraju. Aby zostać jej, zdobywcą trzeba wejść na nie pokonując siłą własnych mięśni ponad 30 tysięcy metrów n.p.m. Chętni do tego czynu powołali 13 grudnia 1997 r. Klub Zdobywców Korony Gór Polski, do którego należy ponad 120 tysięcy miłośników gór. Spośród nich godnością Zdobywcy szczyci się ponad 5000 osób. Klub zrzesza nie tylko rodaków z kraju, ale i mieszkańców kilku państw europejskich, a nawet dalekiej Syberii. Organizuje dla nich wyprawy na koronne szczyty, imprezy o tematyce górskiej, a także posiedzenia Loży Zdobywców, weryfikującej dokonania kandydatów na Zdobywców.

Od września rusza nowa trasa edukacyjna

W kalendarzu wakacje, ale w Zabytkowej Kopalni Srebra z listy UNESCO trwa tworzenie nowej oferty edukacyjnej, dedykowanej szkołom podstawowym. Chodnik Okrężny na co dzień niedostępny ożyje! Przewodnicy są już po pierwszych szkoleniach. Za nami także (udane) testy z udziałem dzieci.

Prace trwają, ale już teraz możemy zdradzić, że podczas zajęć edukacyjnych będzie wykorzystywana idea czterech żywiołów. Taka lekcja rozpocznie się na powierzchni, ale to co najciekawsze, będzie się oczywiście działo w podziemiach.

Woda to podstawowe wyzwanie, z jakim mierzyli się dawni górnicy oraz odczuwalny w podziemiach fenomen – woda tutaj kapie ze stropu, ściany są nieustająco wilgotne, woda kształtuje właściwości geologiczne tego miejsca. Zwiedzający będą badali jej właściwości, zebrana ze stropu kropla wody będzie również jedną z pamiątek z kopalni.

Ogień to towarzysz człowieka, który pozwolił odkrywać podziemne skarby – lampy rozświetlały mrok, napędzana ogniem maszyna parowa pozwalała pompować wodę zalewającą chodniki kopalni. Zwiedzający będą mogli poznać rodzaje i budowę lamp górniczych oraz doświadczyć ciemności, która zalega w podziemiach, gdy zabraknie ognia. 

Ziemia to żywioł, który jest tutaj wszech otaczający – dla wielu zwiedzających wizyta w kopalni to pierwsza w życiu okazja, by doświadczyć bycia pod ziemią, poczuć ją z tak bliska. Zwiedzający będą dotykali skał budujących skorupę Ziemi, brudzili się nią, a nawet tworzyli przy jej pomocy prace plastyczne. 

Powietrze to warunek przetrwania pod ziemią i obiekt troski współczesnych górników – uczestnicy pomogą im w mierzeniu przepływu powietrza i poznają zasady wentylacji.

Nowy produkt turystyczny będzie dostępny już od września. To wielkie przedsięwzięcie, które powstaje we współpracy Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej z Instytutem Ekologii Terenów Uprzemysłowionych i firmą Locativo w ramach międzynarodowego Textour Project. W Europie jest 11 państw, które biorą udział w tym nowatorskim projekcie. Wśród nich jest Polska, którą reprezentują Tarnowskie Góry.

Burmistrz Antes powrócił do Tarnowskich Gór

Po 32 latach od śmierci, mój ojciec Fryderyk Antes został uhonorowany. I to w miejscu bardzo szczególnym, ponieważ pamiętam, że mocno zależało mu, żeby zapobiec zniszczeniu, nieczynnej już wtedy kopalni srebra, ołowiu i cynku oraz udostępnić ją dla turystów – powiedziała Bożena Antes-Maciejczyk, córka burmistrza Tarnowskich Gór w okresie międzywojennym. 17 czerwca na budynku Zabytkowej Kopalni Srebra w Tarnowskich Górach podczas Industriady 2023 została odsłonięta tablica z jego wizerunkiem.

W uroczystości wzięli udział przedstawiciele Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej z prezesem Zbigniewem Pawlakiem na czele, burmistrz miasta Arkadiusz Czech oraz rodzina Antesa, która w licznym gronie przyjechała do Tarnowskich Gór specjalnie na tę okazję. Razem z młodszą córką Antesa (starsza Janina Antes-Rybicka zmarła 7 lat temu) w Mieście Gwarków gościliśmy także siostrzenicę, bratanka oraz dwie wnuczki z rodzinami.

– Fryderyk Antes jest jednym z liderów grupy osób, która doprowadziła do tego, że dzisiaj możemy zwiedzać naszą kopalnię. Jakież to musiało być innowacyjne, żeby prawie 100 lat temu, nie tylko myśleć, ale nawet dążyć do udostępnienia podziemi dla turystów? Udało się wtedy tylko w Wieliczce i Tarnowskich Górach. To człowiek, który inspiruje nas do dziś – powiedział Zbigniew Pawlak.

Burmistrz Arkadiusz Czech dodał, że Fryderyk Antes to przykład człowieka, który szedł po władzę, żeby służyć innym. Obecny włodarz miasta po odsłonięciu tablicy zaprosił także rodzinę do ratusza, żeby pokazać miejsce, w którym Antes nie tylko urzędował, ale nawet wtedy mieszkał. – Czy wszystko można naprawić? Nie wszystko, ale upamiętnić można, dlatego cieszymy się, że jesteście dziś z nami – dodał.

Fryderyk Antes (1902 – 1991) to pierwszy polski burmistrz Tarnowskich Gór, który urzędował w latach 1934 – 1939. urodził się w Gliwicach. Był jednym z pięciorga dzieci kolejarza Fryderyka Antesa i Agnieszki z domu Kaleta. Po podziale Górnego Śląska rodzina przeniosła się do polskiej jego części, do Mikołowa. Gimnazjum Fryderyk ukończył w 1922 roku. W latach 1924 – 1928 studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po ukończeniu studiów powrócił na Śląsk, gdzie podjął pracę w administracji państwowej i samorządowej (pracował między innymi w Urzędzie Wojewódzkim Śląskim w Katowicach).

Do Tarnowskich Gór trafił na początku lat trzydziestych, pracując jako wicestarosta u boku Józefa Korola. Od początku zyskał sobie wielką sympatię wśród wielu mieszkańców miasta. Burmistrzem Tarnowskich Gór wybrany został w grudniu 1933 roku. Urzędowanie rozpoczął w maju 1934 roku, a miał wtedy 31 lat. Młody i energiczny, śmiałymi inicjatywami przyczynił się do rozbudowy obiektów komunalnych miasta, stworzenia rynku pracy dla bezrobotnych, umacniania polskości.

Wybuch wojny zastał go na stanowisku starosty powiatowego w Rybniku. Poszukiwany przez Niemców przedostał się na Zachód, co pozwoliło mu uniknąć śmierci. O wolną Polskę, jako żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, walczył we Francji i w różnych jednostkach Wojska Polskiego w Wielkiej Brytanii.

W okupowanym kraju została cała jego najbliższa rodzina z żoną Małgorzatą (poślubił ją w 1932 roku) i dwiema córeczkami. I właśnie do nich, po wojnie, jak tylko mógł najszybciej, w listopadzie 1946 roku powrócił. Niedługo jednak cieszył się wolnością. Wkrótce stał się ofiarą stalinowskiego terroru. 2 lutego 1950 roku został aresztowany w domu, w Rybniku, na oczach całej rodziny. Ponad rok poddawany okrutnemu śledztwu, oskarżony o szpiegostwo i zdradę państwa nie poddał się, nie podpisał żadnego dokumentu, nie zeznał fałszywie przeciwko nikomu. W kwietniu 1951 roku, wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Katowicach, Fryderyk Antes skazany został na karę 10 lat pozbawienia wolności. Był więziony w Katowicach, Raciborzu, Cieszynie, Iławie, Bartoszycach i Rawiczu. Na mocy amnestii z 1956 roku odzyskał wolność. Do 75 roku życia pracował jako radca prawny. Zmarł 27 stycznia 1991 roku w wieku 88 lat.

To już w sumie piąta tablica na budynku kopalni, której tym razem autorem jest tarnogórski artysta Artur Lubos. Pozostałe płaskorzeźby przedstawiają wizerunki Alfonsa Kopii, Franciszka Garusa, Józefa Piernikarczyka oraz Feliksa Piestraka.